اما بعد...

     در مطالب پیش رو سعی می کنیم فهم و تصور خودمان را از مدرسه علامه حلی ۲ (آنچه که هست و آنچه می‌تواند باشد) با شما به اشتراک بگذاریم؛ به این امید که شناخت بهتر باعث انتخاب بهتر و انتخاب بهتر باعث بهبود در زندگی شود.

     دبیرستان دوره اول علامه حلی ۲ دومین مدرسه پسرانه سمپاد است که در سال ۷۲ در منطقه شمیران نو و دست مرحوم دکتر اژه‌ای ریاست وقت سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان افتتاح شد. در حال حاضر تعداد مدارس سمپاد در دوره اول تهران به ۱۰ مدرسه می رسد که شماره هر کدام ترتیب زمانی تاسیس آن را نشان میدهد. وبسایت و نشانی هرکدام از این مدارس را می‌توانید در اینجا ببینید.

     مدارس سمپاد کشور در دوره اول دبیرستان، ویژگی‌های مشترکی دارند که برخی از آنها عبارتند از:

     اما باید پذیرفت که مدارس سمپاد با یکدیگر تفاوتهایی هم دارند. دلایل این تفاوت ها را می‌توان در عوامل زیر جستجو کرد:

     فعالیت های تربیتی مدرسه علامه حلی 2 در قالب‌های مختلفی اجرا می شوند. قبل از بیان این قالب‌ها امیدواریم بخش راهبرد های تربیتی را مطالعه کرده باشید تا در مورد عنوان "فعالیت‌های تربیتی" دچار اشتباه نشوید. به جز آن‌چه در کلاس درس می‌گذرد؛ فعالیت‌هایی در قالب کارسوق، عصر پروژه، کلاس-های پژوهشی، اردو، عصر بازی، شب مانی و بازدیدهای علمی به منظور نیل به اهداف تربیتی انجام می شود. به نظر ما اگر کلاس ریاضی در پیشبرد تربیت علمی بچه‌ها مفید است؛ عصر پروژه ریاضی، کارسوق ریاضی و کلاس پژوهشی ریاضی نیز در تعمیق یادگیری ریاضی نقش ایفا می‌کند. رشد اجتماعی دانش‌آموزان ما عمدتاً تحت تاثیر اردوها و فعالیت‌های جمعی اختیاری است تا صرف القاء و حفظ کردن مفاهیم علوم اجتماعی. تربیت معنوی بچه‌ها در مراسم عزاداری خالصانه اباعبدالله الحسین علیه‌السلام بیشتر محقق می‌شود تا حفظ کردن برخی آیات و احادیث و مفاهیم دینی. به عبارت دیگر تک‌تک قالب های پیش گفته محیط مناسبی است برای یادگیری و تلاش مدرسه حلی دو این است که این محیط‌ها را هم غنا و هم تنوع ببخشد.

     راهبردهای تربیتی

     قبل از هر چیز اجازه بدهید تکلیف کلمه "تربیت" را معلوم کنیم. تربیت چیست؟ چه ارتباطی با آموزش دارد؟ آیا تربیت همان پرورش است؟ آیا بچه های ما در مدرسه گاهی آموزش می بینند و گاهی پرورش می‌یابند؟ آیا برخی از مدارس کار آموزشی قوی‌تر نسبت به کارهای تربیتی انجام می‌دهند و بالعکس؟ آیا آموزش و تربیت دو بال هستند که بچه ها باید با هر دوی آنها پرواز کنند؟ احتمالاً شما هم جملات بالا را شنیده‌اید و در مدارس مختلف با آن برخورد داشته‌اید؟ از نظر ما و بدون هیچ تعارفی تمام جملات و سوالات بالا دچار نوعی مغالطه و کژتابی است. چرا؟ چون کلمه "آموزش" و کلمه "پرورش" هیچ‌گاه از هم جدا نبوده‌اند که بخواهند با یکدیگر مقایسه شوند. در حقیقت "آموزش" و "پرورش" بیان کننده یک مفهوم هستند؛ که به پیشنهاد سند تحول آن مفهوم را با واژه تربیت (معادل education) بیان می کنیم. بسیار خوب! ظاهراً مشکل حل شد! پس ما در مدرسه بچه‌ها را تربیت می‌کنیم؟ خیر!! درست تر آن است که بگوییم بچه ها در مدرسه تربیت می شوند. تفاوت این دو جمله "ما بچه‌ها را تربیت می‌کنیم" با جمله "بچه ها تربیت می شوند" همان تفاوت در راهبردهای تربیتی مدرسه حلی 2 با احیاناً برخی مدارس دیگر است.اجازه می‌خواهیم که توضیح مفصل‌تر را به زمان و مجال دیگری موکول کنیم. اما عجالتاً بد نیست نگاهی به کتاب تربیت چه چیز نیست؟ اثر دکتر عبدالعظیم کریمی بیاندازید.

     منابع انسانی

     منابع یک مدرسه چه چیزهایی هستند؟ حتماً ساختمان مناسب و بزرگ و مجهز برای هر مدرسه یک منبع مناسب است. اگر حساب مدرسه پر از پول باشد! هم منبع خوبی به شمار می رود/ حمایتهای با ضابطه و بی‌ضابطه از برنامه های مدرسه توسط افراد ذی‌نفوذ هم یک منبع است (حالا شاید کمی غیر رسمی تر!) اما لابد اذعان دارید که در یک مجموعه فرهنگی و آموزشی (و حتی غیر آموزشی و غیر فرهنگی!) مهمترین منبع، انسان است؛ انسانی با تمام پیچیدگی‌ها، ظرافت‌ها، توانمندی‌ها و تفاوت‌ها. مدارس سمپاد به قدر تفاوت در منابع انسانی با یکدیگر متفاوت‌اند. در اینجا بدون تعریض نسبت به سایر مدارس سعی می‌کنیم ویژگی‌های منابع انسانی مدرسه حلی ۲ را به صورت فشرده تبیین کنیم.